240 අහෝ සැප යි

අනුරාධපුර සදහම් සෙවණ පොහොය වැඩසටහන

අන්තර්ජාල කලාපය

2017 නවම්            ioyï fijK       240jeks oyïm;

‘අහෝ සැප යි’

මා විසින් මෙසේ අසන ලදී. එක් සමයෙක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ අනුපිය අඹවනයෙහි වැඩවසන සේක. එසමයෙහි කාළිගෝධාවගේ පුත්‍ර වූ ආයුෂ්මත් භද්දිය ස්ථවිරයන් වහන්සේ වනාහි ආරණ්‍යයකට ගියාහු ද රුක්මුලට ගියාහු ද ශුන්‍යාගාරයට ගියාහු ද ‘අහෝ සැප යි, අහෝ සැප යි’ කියා නිතර නිතර උදන් අනති. බොහෝ භික්ෂුහු වනාහි කාළිගෝධාවගේ පුත්‍ර වූ ආයුෂ්මත් භද්දිය ස්ථවිරයන් වහන්සේ ආරණ්‍යයකට ගියාහු ද රුක්මුලට ගියාහු ද ශුන්‍යාගාරයට ගියාහු ද ‘අහෝ සැප යි, අහෝ සැප යි’ කියා නිතර නිතර උදන් අනනු ඇසූහ. අසා ඔවුනට මේ අදහස විය: ‘ඇවැත්නි, කාළිගෝධාවගේ පුත්‍ර වූ ආයුෂ්මත් භද්දිය ස්ථවිරයන් වහන්සේ වනාහි නිසැක ව ම ඇලීමක් නොමැති ව බඹසර හැසිරෙති. පෙර ගිහිගෙයි විසූ ඔහුට යම් රජ සැපයක් වී ද, හෙතෙම එය සිහිකරමින් ආරණ්‍යයකට ගියේ ද රුක්මුලට ගියේ ද ශුන්‍යාගාරයට ගියේ ද ‘අහෝ සැප යි, අහෝ සැප යි’ කියා නිතර නිතර උදන් අනයි’ යනුවෙනි.

ඉක්බිති බොහෝ භික්ෂුහු වනාහි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වෙත පැමිණියහ. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ එකත්පසෙක සිටියාහ. එකත්පසෙක සිටි ඒ භික්ෂුහු භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙය කීහ: “ස්වාමීනි, කාළිගෝධාවගේ පුත්‍ර වූ ආයුෂ්මත් භද්දිය ස්ථවිරයන් වහන්සේ වනාහි ආරණ්‍යයකට ගියාහු ද රුක්මුලට ගියාහු ද ශුන්‍යාගාරයට ගියාහු ද ‘අහෝ සැප යි, අහෝ සැප යි’ කියා නිතර නිතර උදන් අනති. ස්වාමීනි, කාළිගෝධාවගේ පුත්‍ර වූ ආයුෂ්මත් භද්දිය ස්ථවිරයන් වහන්සේ වනාහි නිසැක ව ම ඇලීමක් නොමැති ව බඹසර හැසිරෙති. පෙර ගිහිගෙයි විසූ ඔහුට යම් රජ සැපයක් වී ද, හෙතෙම එය සිහිකරමින් ආරණ්‍යයකට ගියේ ද රුක්මුලට ගියේ ද ශුන්‍යාගාරයට ගියේ ද ‘අහෝ සැප යි, අහෝ සැප යි’ කියා නිතර නිතර උදන් අනයි’’ යනුවෙනි.

ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ එක්තරා භික්ෂුවක් ඇමතූසේක: “මහණ, ඔබ එන්න. ‘ඇවැත්නි, භද්දිය, ‘ශාස්තෘන් වහන්සේ ඔබ අමතන්නාහ’ යි මගේ වචනයෙන් භද්දිය භික්ෂුව අමතන්න.” “එසේ ය, ස්වාමීනි” යි ඒ භික්ෂුව වනාහි භාග්‍යවතුන් වහන්සේට පිළිතුරු දී කාළිගෝධාවගේ පුත්‍ර වූ ආයුෂ්මත් භද්දිය ස්ථවිරයන් වහන්සේ වෙත පැමිණියේ ය. පැමිණ කාළිගෝධාවගේ පුත්‍ර වූ ආයුෂ්මත් භද්දිය ස්ථවිරයන් වහන්සේට මෙය කී ය: “ඇවැත්නි, භද්දිය, ‘ශාස්තෘන් වහන්සේ ඔබ අමතන සේකැ’ යි.”

“එසේ ය, ඇවැත්නි” යි කාළිගෝධාවගේ පුත්‍ර වූ ආයුෂ්මත් භද්දිය ස්ථවිරයන් වහන්සේ ඒ භික්ෂුවට පිළිතුරු දී, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වෙත පැමිණියහ. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ එකත්පසෙක සිටියහ. එකත්පසෙක සිටි කාළිගෝධාවගේ පුත්‍ර වූ ආයුෂ්මත් භද්දිය ස්ථවිරයන් වහන්සේට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය පැවසූසේක: “භද්දිය, ඔබ වනාහි ආරණ්‍යයකට ගියෙහි ද රුක්මුලට ගියෙහි ද ශුන්‍යාගාරයට ගියෙහි ද ‘අහෝ සැප යි, අහෝ සැප යි’ කියා නිතර නිතර උදන් අනන බව සැබෑ ද?” “එසේ ය, ස්වාමීනි.” “හද්දිය, ඔබ වනාහි කුමන කාරණයක් දකිමින් ආරණ්‍යයකට ගියෙහි ද රුක්මුලට ගියෙහි ද ශුන්‍යාගාරයට ගියෙහි ද ‘අහෝ සැප යි, අහෝ සැප යි’ කියා නිතර නිතර උදන් අනන්නෙහි ද?”

“ස්වාමීනි, මා පෙර ගිහිගෙයි වෙසෙමින් රජය කරද්දී ඇතුළුනුවර ඇතුළෙහි ද මැනවින් ආරක්‍ෂාව සලසන ලද්දේ විය. ඇතුළුනුවරෙන් පිටත ද මැනවින් ආරක්‍ෂාව සලසන ලද්දේ විය. නගරය ඇතුළෙහි ද මැනවින් ආරක්‍ෂාව සලසන ලද්දේ විය. නගරයෙන් පිටත ද මැනවින් ආරක්‍ෂාව සලසන ලද්දේ විය. ජනපදය ඇතුළෙහි ද මැනවින් ආරක්‍ෂාව සලසන ලද්දේ විය. ජනපදයෙන් පිටත ද මැනවින් ආරක්‍ෂාව සලසන ලද්දේ විය. ස්වාමීනි, මම වනාහි මෙසේ ආරක්‍ෂිත වූයෙම් වෙහෙසට පත් වූයෙම්, බිය වූයෙම්, බියෙන් වෙවුලන්නෙම්, සැක ඇත්තෙම්, තැතිගත්තෙම් වාසය කළෙමි. ස්වාමීනි, දැන් මම වනාහි ආරණ්‍යයකට ගියෙම් ද රුක්මුලට ගියෙම් ද ශුන්‍යාගාරයට ගියෙම් ද, හුදෙකලා වූයෙම් ද බිය නැත්තෙම්, බියෙන් නොවෙවුලන්නෙම්, සැක නැත්තෙම්, තැතිනොගත්තෙම් අඩු උත්සාහ ඇති ව, ලොමුඩැහැගැනීම් නැති ව, අනුන්ගෙන් යැපෙමින්, මුවකුගේ මෙන් සිතෙන් යුතු ව වාසය කරමි. ස්වාමීනි, මම වනාහි මේ කාරණය දකිමින් ආරණ්‍යයකට ගියෙම් ද රුක්මුලට ගියෙම් ද ශුන්‍යාගාරයට ගියෙම් ද ‘අහෝ සැප යි, අහෝ සැප යි’ කියා නිතර නිතර උදන් අනමි. ”

ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මේ කාරණය දැන ඒ වේලාවෙහි මේ උදානය වදාළ සේක:

“යමකුගේ අභ්‍යන්තරයෙහි කෝපය නැද්ද,

භවයෙන් භවය ඇතිකරණ ස්වභාව ඉක්මවූයේ ද,

ඒ පහ වූ බිය ඇති, සැප ඇති, ශෝක නැති

ඔහු දකින්නට දෙවියෝ අසමත් වෙති.”

 (ඛුද්දක නිකාය 1හි උදානපාළියෙහි 2. මුචලින්ද වර්ගයෙහි 10. භද්දිය සූත්‍රයෙනි.)

ilia lf<a frdays; úch;s,l

wkqrdOmqr" WK.iajej" fõ¿jk.u" wxl 38"

ioyï fijK Ndjkd uOHia:dkh

ÿr( 077 021 5583'